11. Irish beauty

Het was een gezellig groepje. Ze zaten in de Lounge en consumeerden goed. In het systeem kon ik zien waar ik mee te maken had. Middelpunt was een mooie Ierse dame. En jawel, ze had rood haar en wat sproeten; ze vormde niet voor niks het centrum van de aandacht, want het was een zeer aantrekkelijke vrouw.
In het gezelschap verkeerden verder Hollanders. Er waren twee jongens die blijkbaar dongen naar 'haar hand'. En dan was er nog een jongen met zijn meisje; hij hield afstand. Dat was hem maar geraden ook want zijn vriendinnetje hield angsvallig zijn hand vast.
De mooie Ierse heette Ann. En het gesprek ging over niets anders dan de uitspraak van haar naam. De twee jongens die het beste uit zichzelf probeerden te halen slaagden niet. Ze riepen iets als an, ein of ien. De derde jongen probeerde ook wat en zei ongeveer ain, waarna hij werd terechtgewezen door zijn vriendinnetje.
Ann sprak haar naam duidelijk uit. Doordat ik het geklets in de wandelgang hoorde kon ik haar naam goed verstaan en als klank vertalen. Het klonk niet anders dan aan, zoals in aantrekkelijk.
Ze gaf nog een rondje. Ik zette de drankjes neer en zei tegen haar: "Here you are aan."
Niet veel later zakte het gezelschap om haar heen in. Zij was klaarblijkelijk niet moe en verzette zich om naar haar kamer te gaan. Ze liet de anderen voorgaan en liep een beetje stiekem op me af. Daar schrok ik even van. Totdat ze me een dikke zoen op de wang gaf: "You pronounced it well."
Kijk. Daar doe je het voor.



Dit blog gaat over gebeurtenissen in een hotel, waarin 's nachts vreemde mensen figureren die overdag heel gewoon lijken. Soms gaan de verhalen uit de nacht gepaard aan de waan van de dag. - Le Mepris -